Zo, daar gaan we dan eindelijk. Vroeg vertrokken en met veel moeite alle koffers (drie stuks, totaal zo’n 80 kilo) in het autootje van Juut [Okke’s zus] gepropt en dan op naar Schiphol.

Dan inchecken… oeps overgewicht en niet zo’n beetje. We mogen ieder twee koffers van max 23 kg, maar we hebben twee koffers van 25 kg en eentje van maar liefst 32(!) kg. Uiteindelijk wat bagage overgeheveld naar de handbagage (fijn zo’n wetboek) en dan voor één koffer overgewicht betaald. Valt allemaal wel mee. Onze ouders, mijn zus en Marije en Ghi, twee vriendinnetjes van Loes, zijn naar Schiphol gekomen om ons uit te wuiven. We drinken even koffie, halen verhalen van vijf jaar geleden op, maken een foto en Loes krijgt een kadootje. Erg gezellig.

Dan snel nog een robbertje vechten over stoelen met de KLM. We hebben een gok genomen bij het online inchecken: Loes aan het raam, ik aan het gangpad en een vrije stoel daar tussen. Helaas… het vliegtuig is vol dus er zit iemand tussen ons in. Gelukkig kan de KLM twee uur voor vertrek nog een aantal luxe stoelen (normaal extra betalen) vrijgeven dus stipt twee uur voor vertrek staan we weer bij de incheckbalie. Het lukt om twee stoelen naast elkaar te krijgen. Lekker!

De vlucht gaat snel, het eten is prima (waarom lopen mensen toch altijd zo te zeuren op vliegtuig voer?) en de film is ok (Slumdog Millionaire).

Aankomst in NY.. tja, dat ze goed naar de paspoorten kijken wisten we al. Maar dat we maar liefst twee uur in de rij moesten wachten voordat we aan de beurt waren was weer iets nieuws. Gelukkig hoeven we niet meer op onze bagage te wachten. Die draait al anderhalf uur eenzaam rondjes op de band.

Dus met 80 kilo bagage in de hand snel naar een taxi en dan naar… op naar Mercer and 8th!

This entry was posted on Monday, March 30th, 2009 at 7:20 pm and is filed under Algemeen. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.